Szukaj
Close this search box.

Rodzaje stomii i czym w ogóle jest stomia

stomia

Spis treści

Szacuje się, że w Polsce żyje aż kilkadziesiąt tysięcy osób ze stomią. Większość z nich to osoby będące bardzo aktywne i prowadzące normalny styl życia – pracujące, robiące zakupy, uprawiające sport. Sprzęt stomijny jest dziś tak zaawansowany i nieskomplikowany w obsłudze, że zamiast zabierać tylko daje ogrom możliwości. I co najważniejsze, w żaden sposób nie ogranicza pacjenta. Czym jest stomia? Najprościej mówiąc to rodzaj przetoki wyprowadzającej na zewnątrz np. jelito grube lub cienkie. Inaczej mówiąc – to nowe ujście dla produktów przemiany materii. Stomia tworzona jest w momencie, kiedy na sutek różnych chorób niezbędne jest usunięcie fragmentu jelita cienkiego, grubego lub układu moczowego. Podczas operacji na powierzchni brzucha umieszcza się specjalny zbiornik na treść jelitową lub mocz.

Rodzaje stomii

Stomia może mieć różne oblicza. Wszystko uzależnione jest od tego, na czym nowa przetoka ma być wykonana, czy jest to jelito cienkie, grube, czy też układ moczowy. Zazwyczaj wykonuje się trzy rodzaje stomii. Do najczęściej wykonywanych rodzajów stomii zalicza się kolostomię, a więc stomię na jelicie grubym wykonywaną z powodu raka jelita grubego. Kolostomia nazywana jest odbytem brzusznym. Treści jelitowe są wydalane w sposób naturalny, ale inaczej niż do tej pory, bo przez kolostomię.

kolostomia
KOLOSTOMIA

Drugim rodzajem stomii jest ileostomia, trzecim – urostomia. Ileostomia tworzona jest w momencie, kiedy lekarz zmuszony jest usunąć całe jelito grube. W tym przypadku korzysta się z części jelita cienkiego wyłaniając je po prawej stronie brzucha. Można powiedzieć, że ileostomia to inaczej przetoka na jelicie cienkim – na poziomie jego końcowego odcinka. Przy tym rodzaju stomii objętość treści jelitowej jest zazwyczaj bardziej płynna niż ma to miejsce w przypadku kolostomii.

ileostomia
ILEOSTOMIA

Urostomia z kolei jest następstwem usunięcia pęcherza moczowego, gdy zostanie on uszkodzony lub zaatakowany przez nowotwór. Podczas zabiegu lekarz wprowadza moczowody do części odcinka jelita. Jeden koniec jest zaszywany, a drugi wyprowadzany na zewnątrz brzucha, zwykle po prawej stronie ciała. Urostomia może spowodować zmiany polegające na mniejszej zdolności magazynowania moczu oraz wydzielaniu treści w sposób niekontrolowany.

urostomia
UROSTOMIA

Rodzaje sprzętu stomijnego

Rodzaje stomii są różne, jednakże sprzęt pozostaje bardzo podobny i składa się z dwóch systemów. Pierwszy z nich to system jednoczęściowy, drugi – system dwuczęściowy.

System dwuczęściowy składa się z płaskiej płytki z otworem na stomię oraz worka przymocowanego do płytki. System ten uważany jest za najprostszy w obsłudze, gdyż płytka na skórze może pozostać na kilka dni, a wymienia się tylko worek z częstotliwością w zależności od potrzeb. Producenci tworzą rozmaite worki, dzięki czemu pacjent może wybrać taki, który najbardziej odpowiada jego potrzebom i wymaganiom. I tak np. worki w kolorze cielistym maskują wydaliny, a przezroczyste umożliwiają ich obserwację, co jest istotne w okresie pooperacyjnym.

System jednoczęściowy w odróżnieniu od systemu dwuczęściowego składa się z połączonych ze sobą worka i warstwy przylepca. Sprzęt może pozostawać na skórze 2-3 dni. Nie zawiera twardych i sztywnych elementów. System ten jest bardzo elastyczny i łatwiej dopasowuje się do kształtu ciała.

Czy ze stomią da się normalnie żyć?

Rodzaje stomii mogą być różne. Niezależnie jednak od tego, jaka stomia zostanie zastosowana i wykonana, powrót do normalnego życia jest jak najbardziej możliwy. Prawidłowe dbanie o stomię pomoże utrzymać odpowiedni poziom życia i da szansę na naprawdę normalne funkcjonowanie. Wybierając sprzęt stomijny warto wybrać ten najlepszy. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że jest bardziej przyjazny dla skóry niż jego tańsze odpowiedniki. Taki sprzęt nie tylko nie wywoła podrażnień skóry, ale także da pewność, że nic się nie wydarzy nawet podczas intensywnego ruchu. Worki stomijne mają różne kształty i wielkości, tak aby dobrać je indywidualnie do potrzeb pacjenta. Samodzielne obsługiwanie ich jest możliwe po krótkim przeszkoleniu pacjenta przez pielęgniarki.