Nieduży przedmiot o dużych możliwościach. Czy ktoś potrafi wyobrazić sobie współczesność bez zapalniczki? Są zdecydowanie łatwiejsze w użyciu niż zapałki, a na dodatek wielokrotnego użytku. Nie wymagają pocierania o pasek z siarką, ponieważ cały mechanizm skupia się w ich budowie. Istnieją różne rodzaje, nieskończona ilość wzorów, ale jednak najbardziej popularne są krzesiwowe, nawiązujące konstrukcją do tradycyjnych metod pozyskiwania ognia.
Czym jest krzesiwo?
Łatwiej będzie zrozumieć specyfikę działania zapalniczek krzesiwowych, jeśli najpierw na tapet weźmie się samo krzesiwo. Czym ono w ogóle jest? Proste narzędzie, jakie na osi czasu umiejscowimy za kawałkami drewna i soczewkami, za pomocą których wywoływano ogień, a przed zapałkami. Zatem to kolejny, istotny krok na drodze ewolucji, dzięki któremu łatwiej było przetrwać.
Krzesiwo to metalowa (stalowa) forma z łukami i zaokrągleniami. Aby krzesiwo spełniło swoje zadanie, trzeba było użyć siły, uderzając nim o kamień, a efektem tego zabiegu było pojawienie się iskier, które po kontakcie z łatwopalnym materiałem generowały ogień. Podobnie działa zapalniczka krzesiwowa.
Zapalniczka krzesiwowa – działanie
To najbardziej popularny typ zapalniczek. Obudowa skrywa w sobie paliwo, jakim jest gaz lub benzyna. Samo paliwo to jednak za mało, by wytworzyć ogień. Wiedząc już, czym jest krzesiwo i jak wieki temu wywoływano iskry, łatwo stwierdzić, że zapalniczka potrzebuje jeszcze dwóch elementów, które w kontakcie ze sobą spowodują zapłon.
I tak właśnie się dzieje. W zapalniczkach krzesiwem określa się ząbkowane kółko, które należy obracać, by mogło ono potrzeć o kamień. A jak wiadomo, kontakt stalowej części z kamieniem w obecności paliwa owocuje powstaniem ognia. Zapalniczka krzesiwowa stanowi zatem nowoczesną odsłonę tradycyjnej metody.
Zapalniczki przeważnie przybierają cylindryczny kształt, swobodnie mieszczą się w dłoni, są lekkie i dostosowane do wielkości palców, by bezproblemowo można było wprawić mechanizm w ruch.
