Diagnostyka stożka rogówki to istotna procedura mająca na celu identyfikację i ocenę schorzenia optycznego znanej jako keratoconus. Jest to poważne zaburzenie, które powoduje stożkowate deformacje rogówki, prowadzące do zniekształceń wzroku.
Jakie są podstawowe metody diagnostyczne stosowane przy badaniu stożka rogówki?
Pierwszym krokiem w diagnostyce stożka rogówki jest ocena objawów zgłaszanych przez pacjenta. Lekarz przeprowadza szczegółowe pytania dotyczące problemów z widzeniem, takich jak nadwrażliwość na światło, podwójne widzenie czy nieostre widzenie.
Jedną z podstawowych metod diagnostycznych stosowanych przy badaniu stożka rogówki jest topografia rogówki. Jest to bezinwazyjne badanie polegające na mapowaniu powierzchni rogówki i jej zakrzywienia. Diagnostyka stożka rogówki pomaga dokładnie określić, czy występują stożkowate deformacje oraz ich stopień zaawansowania.
Jakie dodatkowe testy mogą być wykorzystane w diagnostyce stożka rogówki?
W przypadku podejrzenia stożka rogówki, lekarz może zdecydować się na przeprowadzenie dodatkowych testów w celu potwierdzenia diagnozy. Jednym z takich testów jest tzw. tomografia koherentna (OCT) rogówki, która umożliwia dokładną analizę struktury rogówki na poziomie warstw i grubości. OCT jest szczególnie przydatne w przypadku monitorowania postępu choroby i oceny efektywności leczenia. Kolejnym pomocnym narzędziem diagnostycznym jest pachymetria ultradźwiękowa, która mierzy grubość rogówki. Grubsza rogówka może wskazywać na obecność stożka rogówki.
Ocena stopnia zaawansowania stożka rogówki jest istotna dla planowania odpowiedniego leczenia. Jedną z metod oceny jest tzw. skala Belina-Ambrósio, która uwzględnia różne parametry rogówki, takie jak jej grubość, zakrzywienie, a także analizę topografii i aberrometrii. Skala ta pozwala na podział stożka rogówki na różne stopnie zaawansowania — od łagodnego po zaawansowany.
W zależności od stopnia zaawansowania stożka leczenie może obejmować korekcję wzroku za pomocą okularów lub soczewki ortokorekcyjne, soczewek kontaktowych, a w zaawansowanych przypadkach również procedury chirurgiczne, takie jak cross-linking rogówki. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie stożka rogówki mogą znacznie poprawić jakość życia pacjenta i zachować prawidłowe funkcjonowanie wzroku.
